ท่านมุสลิมได้รายงานว่า  อบูญุฮัยม์ได้ถูกถามว่าสิ่งใดที่เขาได้รู้จากท่านนบีมูฮำหมัด (ซ.ล.) เกี่ยวกับผู้เดินผ่านหน้าผู้กำลังทำละหมาดอยู่  ท่านอบูญุฮัยม์   จึงตอบว่า

‏قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏لَوْ يَعْلَمُ الْمَارُّ بَيْنَ يَدَيْ الْمُصَلِّي مَاذَا عَلَيْهِ لَكَانَ أَنْ يَقِفَ أَرْبَعِينَ خَيْرًا لَهُ مِنْ أَنْ يَمُرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ  

"ท่านนบีมูฮำหมัด (ซ.ล.) ได้กล่าวว่า  หากผู้เดินทางหน้าผู้ทำการละหมาดรู้ว่า  อะไรคือ(โทษ) ที่จะเกิดขึ้นบนเขา  แน่นอนการที่เขาหยุด 40 ปีนั้น ย่อมดียิ่งกว่าสำหรับจากการเดินทางหน้าผู้ทำการละหมาด"  รายงานโดยมุสลิม (785)

ท่านอิมามอันนะวาวีย์กล่าวอธิบายว่า

‏مَعْنَاهُ لَوْ يَعْلَم مَا عَلَيْهِ مِنْ الْإِثْم لَاخْتَارَ الْوُقُوف أَرْبَعِينَ عَلَى اِرْتِكَاب ذَلِكَ الْإِثْم , وَمَعْنَى الْحَدِيث النَّهْي الْأَكِيد وَالْوَعِيد الشَّدِيد فِي ذَلِكَ 

"ความหมายของฮะดิษคือ  หากเขารู้ว่าบาปใดที่จะเกิดขึ้นแก่เขา  แน่นอนว่าเขาจะเลือกหยุดเดินผ่าน 40 ปี ต่อการกระทำบาปดังกล่าว  และความหมายฮะดิษก็คือมีการเน้นห้ามและสัญญาจะลงโทษอย่างรุนแรงในการเดินผ่านผู้ทำการละหมาดดังกล่าว"หนังสือชัรห์ซอฮิห์มุสลิม

ดังนั้น เวลาเราละหมาด  ก็สุนัตให้มีสิ่งที่มากั้น (ซุตเราะฮ์) เช่นการทำการละหมาดโดยมีฝาหรือกำแพงอยู่ข้างหน้า  หรือมีเสาอยู่ข้างหน้า  หรือมีไม้เท้าปักอยู่  หรือปูซัดญาดะฮ์  หรือขีดเส้นข้างหน้าไว้หรือเอากระเป๋าใส่หนังสือวางไว้  หรือเอาตำราหนังสือวางไว้  (การวางนั้นคือให้วางข้างหน้าโดยวางให้อยู่ข้างขวาหรือข้างซ้าย  อย่าวางตรงข้างหน้า) ดังนั้น  หากเรามีซุตเราะฮ์แล้ว  ก็ถือว่าฮะรอมเดินผ่าน  และหากมีคนเดินผ่าน  ก็สุนัตให้ผู้ละหมาดผลักอกเขาอย่าให้เดินผ่านเข้ามา  หากเดินเข้ามาอีกก็ผลักอีก  หากยังดันทุรังเดินเข้ามาอีก  ก็จัดการรบกับเขาเลย

ท่านอบูซะอีด อัลคุฎรีย์  กล่าวว่า

 ‏سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏يَقُولُ ‏ ‏إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ إِلَى شَيْءٍ يَسْتُرُهُ مِنْ النَّاسِ فَأَرَادَ أَحَدٌ أَنْ ‏ ‏يَجْتَازَ ‏ ‏بَيْنَ يَدَيْهِ فَلْيَدْفَعْ فِي نَحْرِهِ فَإِنْ أَبَى فَلْيُقَاتِلْهُ فَإِنَّمَا هُوَ شَيْطَانٌ 

"ฉันได้ยินท่านท่านนบีมูฮำหมัด (ซ.ล.) กล่าวว่า  เมื่อคนใดจากพวกท่านทำการละหมาดไปยังสิ่งหนึ่งที่มากั้นเขาจากผู้คน  แล้วมีคนหนึ่งต้องการจะเดินผ่านข้างหน้าเขา  ดังนั้นเขาจงผลักอกของเขา หากเขายังฝ่าฝืน  เขาก็จะรบกับเขา  เพราะแท้จริงเขาคือชัยฏอน"  รายงานโดยมุสลิม(783)

นั่นคือกรณีที่เราละหมาดแล้วมีของมากั้น

ส่วนกรณีที่เราทำการละหมาด  โดยไม่มีสิ่งมากั้น  ก็ถือว่าเป็นความบกพร่องของเราเอง  อย่าไปโทษคนที่เดินผ่านเลย (หนังสือมุฆนิลมั๊วะห์ตาจญ์ : 1/380) และไม่ฮะรอมด้วยหากไม่มีสิ่งมากั้น  ดังนั้นผู้เดินผ่านจะกระทำบาป  เมื่อเขาได้เดินผ่านหน้าผู้ละหมาดที่มีของกั้นหรือมีสิ่งใดที่นำมาเป็นซุตเราะฮ์

Cr. Sunnahstudent