บ่อยครั้ง ที่สิบนิ้วมักจะถูกยกเมื่อหวังในสิ่งที่อยากได้ แต่เมื่อได้ในสิ่งที่เขาหวัง คงเหลือเพียงไม่กี่นิ้วจริงๆที่จะถูกยกเพื่อขอชูโกรและขอความคุ้มครองต่อเอกอัลลอฮซุบฮานาฮุวาตะอาลา เนื่องจากห้านิ้วก็ต้องจับปากกา และอีกห้านิ้วก็ต้องยกหูโทรศัพท์ จะด้วยเหตุผลที่เขามีงานยุ่งหรือที่มีเพศตรงข้ามเข้ามายุ่งกับเค้าก็ตาม มีส่วนเหลือเกินที่นิ้วทั้งสิบของเขาหมดไปโดยเปล่าประโยชน์

ดีใจ!!ที่เราในวันนี้สอบเข้าในมหาลัยตามคณะที่ใฝ่ฝัน ดีใจ!!ที่เราในวันนี้จบแล้วก็ได้มีงานทำ แต่การทำงานและการเรียนของเราในวันนี้ มันบั่นทอนซึ่งเวลาเพื่ออาคีเราะห์ หรือมันทำให้เราทิ้งซึ่งหลักการที่เราเคยปฏิบัติกันอย่างเคร่งครัดกันอยู่ไหม??

หลายคนได้ตำแหน่งที่สูงสูงและอีกหลายคนได้เรียนที่ดีดี แต่ชีวิตของเขา ในแต่ละวันหมดไปกับงาน งานและงาน ก็เนื่องจากเขาจัดสรรเวลาให้กับงานมากเกินไป

ข้ออ้าง เมื่อเพื่อนชวนไปฟังบรรยายศาสนา นั่นก็คือฉันไม่ค่อยว่างเลย งานมันยุ่ง!!ลาไม่ได้เลย

ข้ออ้าง เมื่อเพื่อนชวนไปทบทวนหลักการอิสลามที่ยึดถืออยู่ นั่นก็คือ จะมีเวลาที่ไหนเล่า!!

แปลกใจ!! ที่เมื่อก่อนนี้ มุสลีมะห์หลายๆ คนก็ใส่ผ้าคลุม เสื้อผ้าที่ปกปิดเอาเราะห์ด้วยกับผ้าที่ผืนใหญ่ มุสลีมีนก็ไว้เคราดิบดี หรือหลายๆ คนก็พอมีเวลาอ่าน หรือฟังบรรยายศาสนา หรือไม่ก็ละหมาดได้ตรงทุกเวลากันหรอก แต่เมื่อเราได้เรียนมหาลัยหรือได้ทำงานที่นี้แล้ว จากที่เราเคยละหมาดได้ตรงเวลา ก็ต้องไปละหมาดท้ายเวลา จากผ้าหรือเสื้อที่คลุมใส่มิดชิดกลับกลาย เป็นผ้าหรือเสื้อที่มีขนาดเล็กลง แถมมีสีสันสวย สบายตาสดใสไปด้วย วันจันทร์ก็ต้องใส่สีนึง อีกวันก็ต้องอีกสีนึง เป็นอย่างนี้ไปทุกวัน ตามลำดับสีวันที่องค์กรนั้นๆบ่งไว้ให้ใส่กัน

จะด้วยเหตุผลเพราะความอ่อนแอหรือเพราะไม่รู้หรือรู้ แต่ไม่ยอมตระหนักหรือมีการทักท้วงว่าสิ่งเหล่านี้ มันทำไม่ได้ เพราะทำให้เสียไปซึ่งจุดยืน มันคือการกระทำที่ฝ่าฝืนพระผู้สร้างของเราอยู่ แต่ก็ต้องยอมทำเพราะกลัวตกงาน หรือกลัวเค้าหาว่าเป็นคนเคร่ง!แล้วจะถูกมองในทางลบ

จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่พี่น้องเราหลายคนในวันนี้หลงไปกับสิ่งที่เขาสมหวัง หลงไปกับยศถาบรรดาศักดิ์และหลงไปกับเนี้ยะมัติหรือริซกีที่อัลลอฮฺซุบฮานาฮุวาตะอาลาทรงประทานให้กับเขามากมายจริงๆ เพียงแค่เขาคิดไปเองว่าสิ่งที่เขาได้รับนั้น นั่นเพราะน้ำพักน้ำแรงของพวกเค้าเอง นั่นเพราะเค้าตั้งใจเอาเอง และนั่นก็เพราะใบปริญญาเพียงไม่กี่ใบเท่านั้น โดยเขาลืมคิดไปว่า ทุกการงานที่เขาได้ทำหรือคณะดีดีที่เขาได้เรียนนั้น นั่นเป็นความโปรดปรานที่อัลลอฮฺ ซุบฮานาฮุวา ตะอาลาทรงจัดสรรค์ให้เพื่อทดสอบตัวเขาเองว่า

หากเขาได้งาน ได้เรียน เค้าจักขอบคุณอัลลอฮซุบฮานาฮุวาตะอาลาอีกไหม หรือเค้าจะจัดการชีวิตให้อยู่กับหลักการเรื่อยไปหรือเปล่าเท่านั้น!!

เขาคิดไปเองว่า สิ่งที่เขาได้รับนั้น มันคงจะเป็นอย่างนั้นอยู่เรื่อยไปกระมัง

เขาคิดไปเองว่า สิ่งที่เขาเป็นอยู่นั้น มันคงจะเป็นอย่างนี้อยู่จนกระทั่งเกษียณหรือครบวาระไปหรอกกระมัง

แต่ใครจะไปรู้ว่า (เฉกเช่น)เหตุจลาจลที่เกิดขึ้นที่ผ่านมาหรือเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นกับพี่น้องเราทั่วโลกในขณะนี้นั้น เค้าจะต้องตกงาน สูญเสียไปซึ่งทรัพย์สินหรือยศถาบรรดาศักดิ์ไปในพริบตาเดียว กันเมื่อไหร่ อย่างไร ใครจะไปรู้หรือครับว่าสิ่งที่เรามี สิ่งที่เราได้รับมาทุกวันนี้นั้น อัลลอฮซุบฮานาฮุวา ตะอาลาทรงจะเอากลับไปเมื่อไหร่ ตอนไหน ด้วยกับเหตุการณ์อะไรอีก ก็ไม่รู้กันหรอกใช่ไหม  เช่นนี้แล้ว เพียงพอไหมที่เราในวันนี้ จะหันมาขอบคุณและขอความคุ้มครองจากอัลลอฮซุบฮานาฮุวาตะอาลาอยู่เสมอๆ เพื่อหวังมิให้อัลลอฮซุบฮานาฮุวาตะอาลานั้น ทรงเอากลับไปซึ่งสิ่งที่เรามี สิ่งที่เราได้มาและสิ่งที่เราเป็นอยู่ด้วยกับตำแหน่งใดๆในสำนักงานหรือองค์กรต่างๆก็ตามแต่ครับ

เราคิดแต่เพียงว่า วันนี้อามานะที่ฉันได้รับ กับงานและการเรียนที่เป็นอยู่ ฉันก็ต้องทำให้ได้ เสร็จโดยเร็ว แต่เราลืมนึกไปไหมว่า เราในวันนี้ ซิกรุลลอฮ ชูโกร และขอดุอาร์แล้วหรือยัง หรืองาน เรียน มันทำให้เรานั้น ลืมตัวเองไปว่า ตัวเองเป็นมุสลิมอยู่นะ มุสลิมจะต้องใช้ชีวิตกันอย่างไร เพื่อให้พ้นซึ่งไฟนรกอันลุกโชนจากพระองค์ครับ

งาน งาน งาน คือข้ออ้าง เพื่อบอกปัดการแสวงหาซึ่งน้ำหนักบนตราชั่งของเราในวันอาคีเราะห์ได้อีกไหม พี่น้อง

ระวังการงานและการเรียน มันจะทำให้คุณนั้นลืมตัวเอง แล้วลืมอัลลอฮฺกันนะ

พี่น้องที่ศรัทธาเอ๋ย อัลลอฮฺซุบฮานาฮุวาตะอาลาทรงตรัสไว้ในซูเราะห์อัลหัซรฺ อายะฮที่ 19 ซึ่งมีใจความว่า “และพวกเจ้าอย่าได้เป็นเช่นบรรดาผู้ที่ลืมอัลลอฮฺ มิฉะนั้นอัลลอฮฺจะทรงทำให้พวกเขาลืมตัวของพวกเขาเองชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ฝ่าฝืน(*1*)

(1)บรรดามุมินเอ๋ยอย่าได้เป็นเช่นบรรดาผู้ที่ลืมอัลลอฮฺ คือไม่ยอมเชื่อฟังจงรักภักดีต่อพระองค์แล้วพระองค์จะลงโทษพวกเจ้าด้วยการให้ลืมตัวเองโดยไม่กระทำความดีเลย

เช้า-บ่าย ทำงานไป เรียนไป ซิกรุลลอฮฺไป อิสติฆฟารไป มันยากนักหรือ พอตกเย็น-ค่ำ แบ่งเวลาเพื่อศึกษาอิสลามอย่างจริงจัง แล้วทำอิบาดะห์บ้าง ก็คงไม่สายกันนะครับ หากเราจะเริ่มต้นกัน วันนี้เป็นต้นไป อินชาอัลลอฮฺ

ที่มา: เยาวชนกับหัวใจที่บริสุทธ์