จากอุบัยยฺ อิบนุ กะอฺบ ร่อฎิยัลลอฮฺอันฮุ ว่า เขานั้นรู้สึกเสียใจที่ผลอินทผลัมมันได้ลดลงไป ดังนั้น เขาเลย เฝ้าไว้ในคืนหนึ่ง ปรากฏว่า มีสิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายเด็กหนุ่มมา และให้สลามกับเขา อุบัยยฺก็ตอบ รับสลาม และถามเด็กหนุ่มคนนั้นว่า : ท่านเป็นใคร? ญินหรือมนุษย์? เด็กหนุ่มตอบว่า : ไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นญิน (ในรายงานระบุว่า) ดังนั้น อุบัยยฺก็กล่าวว่า...

สิ่งใดที่ทำให้เรารอดพ้นจากพวกท่าน ญินตนนั้นก็บอกว่า : อ่านอายะห์นี้ที่อยู่ในซูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ์ซิ : “อัลลอฮ์นั้นคือ ไม่มีพระเจ้า ที่ควรเคารพสักการะใดนอกจากพระองค์เท่านั้น ผู้ทรงเป็น (ตลอดกาล) ผู้ทรงบริหารกิจการทั้งหลาย ซูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ์ อายะห์ที่ 255”

บุคคลใดที่อ่านอายะห์นี้ในยามเย็นนั้น จะได้รับความปลอดภัย (จากการรบกวน) จากพวกเราจนถึง ตอนเช้า และบุคคลใดที่อ่านในยามเช้า จะได้รับความปลอดภัย (จากการรบกวน) จากพวกเราจน ถึงตอนเย็น
และเมื่อเช้าวันต่อมาอุบัยยฺได้มาหาท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม และได้บอกถึงเรื่อง ดังกล่าว (ที่สนทนากับญิน) ท่านร่อซูล ได้กล่าวว่า : เจ้าตัวร้ายได้พูดความจริง “

(บันทึกโดยอัลหากิม : 2064 ฏ็อบรอนียฺ,อัลกะบีร 201/1 อัลบานียฺ,เศาะเหี๊ยะหฺตัรฆีบ : 273/1) 1

แง่คิดจากเรื่องนี้

ท่านอุบัยยฺ อิบนุ กะอบฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ ต้องการที่จะทราบถึงสาเหตุที่ทำให้ผลอินทผลัมนั้นลดลง จึงตั้งใจที่จะเฝ้าดูในตอนกลางคืน ซึ่งปรากฏว่าในคืนนั้นก็มีญินตนหนึ่งมาหาโดยมาในรูปของเด็กหนุ่ม เมื่อเป็นเช่นนี้ ท่านอุบัยยฺจึงทราบถึงสาเหตุที่อินผลัมลดลง จึงกล่าวถามถึง สิ่งที่จะทำให้ญินไม่มารบกวนอีก

ญินตนนั้นจึงบอกให้ท่านอุบัยยฺอ่านอายะห์กุรซีย์ทั้งในยามเช้าและยามเย็น เพราะอายะห์นี้มันจะป้องกันการรบกวนของพวกญิน

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

1. ญินนั้นมีการรับประทานอาหารเหมือนมนุษย์ ส่วนวิธีการรับประทานแบบไหนนั้น อัลลอฮ์เท่านั้นที่ทรงทราบ เรามิอาจทราบได้เพราะเป็นสิ่งที่เร้นลับ สิ่งที่เราพอจะทราบได้คือสิ่งที่มีตัวบทหลักฐานระบุชัดเจน
2. ญินแปลงกายเป็นมนุษย์ และสนทนาในภาษาของมนุษย์ได้
3. บรรดาญินรับทราบถึงคัมภีร์อัลกุรอ่านเช่นกัน จากการที่ญินตนนี้นั้นได้สนทนากับอุบัยยฺ และบอกถึงการอ่านอายะห์กุรซีย์ซึ่งเป็นอายะห์พวกญินกลัว
4. อัลกุรอานเป็นทางนำสำหรับมนุษย์และญิน
5. การอ่านอายะห์กุรซีย์ทุกวันในยามเช้าและยามเย็นนั้น สามารถป้องกันการรบกวนของบรรดาญินได้

(1) (คัดจาก : มุคตะซ็อร อัลฟิกฮุลอิสลามียฺ ฟีเดาอิลกุรอ่านวัซซุนนะฮฺ โดย มุฮัมหมัด อิบนุ อิบรอฮีม อิบนุ อับดุลลอฮฺ อัตตุวัยญีรียฺ บทที่ว่าด้วยเรื่องอัซการยามเช้า ยามเย็น หน้า : 355)
والله أعلم بالصواب

อายะห์กุรซีย์ (ซูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ์ อายะห์ที่ 255)

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ مَن ذَا ٱلَّذِي يَشۡفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ وَسِعَ كُرۡسِيُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۖ وَلَا يَـُٔودُهُۥ حِفۡظُهُمَاۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ

คำอ่าน:
อัลลอฮุ ลา อิลาฮะ อิลลา ฮุวัล ฮัยยุล กฺ็อยยูม | ลา ตะอ์คุซุฮู สินะตู วะลา เนาม์ | ละฮู มา ฟิส สะมาวาติ วะมา ฟิล อัรฎ์ | มัน ซัล ละซี ยัชฟะอฺุ อฺินดะฮู อิลลา บิอิซนิฮ์ | ยะอฺ์ละมุ มา บัยนะ อัยดีฮิม วะมา ค็อลฟะฮุม | วะลา ยุฮีฏูนะ บิชัยอิม มิน อฺิลมิฮี อิลลา บิมา ชาอ์ | วะสิอฺะ กุรสีย์ยุฮุส สะมาวาติ วัลอัรฎ์ | วะลา ยะอูดุฮู ฮิฟซฺุฮุมา | วะฮุวัล อฺะลีย์ยุล อฺะซฺีม

คำแปล:
อัลลอฮฺนั้นคือไม่มีผู้ที่เป็นที่เคารพสักการะใด ๆ ที่เที่ยงแท้ นอกจากพระองค์เท่านั้น ผู้ทรงมีชีวิต ผู้ทรงบริหารกิจการทั้งหลายโดยที่การง่วงนอน และการนอนหลับใด ๆ จะไม่เอาพระองค์ สิ่งที่อยู่ในบรรดาชั้นฟ้าและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินนั้นเป็นของพระองค์ ใครเล่าคือผู้ที่จะขอความช่วยเหลือให้แก่ผู้อื่น ณ ที่พระองค์ได้ นอกจากด้วยอนุมัติของพระองค์เท่านั้น พระองค์ทรงรู้สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของพวกเขาและสิ่งที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขา และพวกเขาจะไม่ล้อมสิ่งใด จากความรู้ของพระองค์ไว้ได้ นอกจากสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์เท่านั้น เก้าอี้พระองค์นั้นกว้างขวางทั่วชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินและการรักษามันทั้งสองก็ไม่เป็นภาระหนักแก่พระองค์ และพระองค์นั้นคือผู้ทรงสูงส่ง ผู้ทรงยิ่งใหญ่

โดย วะร่อซะตุซซุนนะฮฺ