จากท่านอะนัส ท่านร่อซูล ศ้อลฯ กล่าวว่า “มีการขอดุอาอ์อยู่ 3 ประการ ที่จะไม่ถูกปฏิเสธ” คือ

1. พ่อแม่ขอให้แก่ลูกของตนเอง

2. การขอของผู้ถูกอธรรม

3. การขอของผู้เดินทาง

จากอะบูฮุรอยเราะฮ์กล่าวว่า ท่านร่อซูล ศ้อลฯ กล่าวว่า “ไม่มีทารกใดเลย ที่พูดในขณะที่อยู่ในเปล ยกเว้นอีซา บุตรของ มัรยัม และเพื่อนของยุเรค” มีผู้ถามว่า

“โอ้ท่านนบีของอัลลอฮ์ และอะไรเล่าที่เรียกว่า เพื่อนของยุเรด” ท่านนบีตอบว่า “ยุเรด คือ ผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นนักบวช เขาอยู่ประจำในอาศรมของเขาโดยตลอด และมีคนเลี้ยงวัวอยู่ตรงด้านล่างของอาศรมของนักบวชผู้นั้น และมีหญิงชาวบ้านได้ลักลอบสมสู่กับคนเลี้ยงวัวเป็นประจำ

อยู่มาวันหนึ่งแม่ของนักบวชผู้นั้น ได้มาหาเขา นางกล่าวว่า “ยุเรดเอ๋ย” ในขณะนั้น ยุเรดกำลังทำละหมาดอยู่ เขาจึงรำพึงในใจขณะทำละหมาดว่า “นั่นแม่ของฉัน และนี่คือ การละหมาดของฉัน” เขามีความคิดว่า เขาจะทำละหมาดให้เสร็จ หลังจากนั้น แม่ได้ตะโกนเรียกเขาอีกเป็นครั้งที่สอง เขารำพึงในใจอีกว่า “นี่แม่ของฉัน และนี่คือ การละหมาดของฉัน” เขาจึงตัดสินใจว่าจะทำละหมาดให้เสร็จ

หลังจากนั้น แม่ได้ตะโกนเรียกเขาเป็นครั้งที่สาม เขารำพึงในใจเช่นเดียวกันว่า “นี่แม่ และนี่คือ ละหมาด” และเขาก็ตัดสินใจว่า เขาจะต้องทำละหมาดให้เสร็จ ครั้นเมื่อยุเรดไม่ได้ขานรับนาง นางกล่าวว่า “ขอให้อัลลอฮ์อย่าให้เจ้าตายจนกว่า เจ้าจะถูกมองอย่างเหยียดหยามจากหญิงชั่ว”

หลังจากนั้น มารดาของยุเรดได้กลับไป ต่อมาปรากฏว่า หญิงชาวบ้านคนนั้นได้คลอดลูก และเจ้าเมืองให้นำตัวหญิงผู้นั้นมาสอบสวนโดยกล่าวว่า “เธอท้องกับใคร” หญิงผู้นั้นตอบว่า “ท้องกับยุเรด” เจ้าเมืองกล่าวว่า “นักบวชที่อยู่ในอาศรมนั้นหรือ” หญิงผู้นั้นตอบว่า “ถูกต้อง” เจ้าเมืองจึงสั่งแก่ทหารว่า “ท่านจงไปพังอาศรมของยุเรด และนำตัวเขามา“ พวกทหารได้จัดการทำลายอาศรมของยุเรด ด้วยขวานจนพังทลาย พร้อมกันนั้น ทหารได้จับตัวยุเรด โดยจับเขามัดและนำตัวมาให้เจ้าเมือง ในการเดินทางนั้น ปรากฏว่า ยุเรดได้เดินผ่านหญิงงามเมือง (หญิงชั่ว) เป็นจำนวนมาก เมื่อเขาเห็นหญิงเหล่านั้น เขาก็หัวเราะ ซึ่งหญิงเหล่านั้น ได้มองไปยังเขา เมื่อเดินทางมาถึง เจ้าเมืองถามว่า “ท่านคิดยังไงกับหญิงผู้นี้“ ยุเรดกล่าวว่า “และหญิงผู้นั้นเขาคิดอย่างไง” เจ้าเมืองตอบว่า “หญิงผู้นี้คิดว่าลูกของนางนั้นมาจากท่าน” ยุเรดถามหญิงผู้นั้นว่า “เธอคิดอย่างนั้นจริงหรือ?” หญิงผู้นั้นตอบว่า “ถูกต้อง”ยุเรดถามว่า “เด็กคนนั้นอยู่ที่ไหน” บรรดาประชาชนกล่าวว่า “เด็กผู้นั้นอยู่บนตักของนาง” เขาจึงหันไปยังเด็กคนนั้น แล้วกล่าวกับเด็กผู้นั้นว่า “ใครคือบิดาของเจ้า” เด็กผู้นั้นตอบว่า “คนเลี้ยงวัว”

เจ้าเมืองจึงกล่าว “เอาไหม เราจะสร้างอาศรมให้ท่านด้วยทองคำ” ยุเรดตอบว่า “ไม่” เจ้าเมืองกล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้นด้วยเงิน” ยุเรดตอบว่า “ไม่”เจ้าเมืองกล่าวว่า “ท่านจะทำอย่างไรกับอาศรมของท่าน” “ขอให้ท่านสร้างมันให้เหมือนเดิม” เจ้าเมืองกล่าวว่า “และเพราะอะไรท่านจึงยิ้มในขณะเดินผ่านหญิงงามเมืองเหล่านั้น” ยุเรดตอบว่า “มันเป็นสิ่งที่ฉันรู้แจ้งขึ้นมาว่า” การขอของแม่ฉันได้มาประสบแก่ฉันแล้ว” หลังจากนั้น ยุเรดได้เล่าเหตุการณ์ของเขากับแม่ของเขาให้เจ้าเมืองฟัง

การขอพรของผู้เป็นพ่อเป็นแม่นั้น อัลลอฮ์ทรงรับ ดังนั้น จึงขอฝากไปยังคุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายว่า ก่อนที่ท่านจะพูด จะดุว่า หรือคิดอย่างไรกับลูก ท่านจงคิดทบทวนให้ดีเสียก่อน ถ้ามันเป็นสิ่งไม่ดีแล้ว ดังนั้น ท่านก็จะได้รับตามสิ่งที่ท่านได้ขอหรือพูดออกไป