การถือศีลอดมีองค์ประกอบหลักเพียงข้อเดียว นั่นคือ การแสดงออกถึงการเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ ด้วยการงดเว้นทุกการกระทำที่ส่งผลให้การถือศีลอดใช้ไม่ได้ โดยมีกำหนดเวลาตั้งแต่แสงอรุณ (ฟัจญ์รฺ) ปรากฏขึ้นกระทั่งตะวันลับขอบฟ้า แสงอรุณในที่นี้หมายถึงแสงอรุณระยะที่สองไม่ใช่แสงอรุณระยะแรก โดยแสงระยะที่สองนั้นแตกต่างจากแสงระยะแรกในสามจุดด้วยกันคือ

จุดแรก แสงอรุณระยะที่สองนั้นจะปรากฏให้เห็นที่ขอบฟ้าในแนวตั้งจากทิศเหนือไปสู่ทิศใต้ ในขณะที่แสงระยะแรกนั้นจะมองเห็นเป็นแนวนอนจากทางทิศตะวันออกไปยังทิศตะวันตก
จุดที่สอง แสงอรุณระยะที่สองนั้นเมื่อปรากฏให้เห็นจะสว่างชัดขึ้นเรื่อยๆ ไม่มืดอีกต่อไปกระทั่งดวงอาทิตย์ขึ้น ต่างจากแสงอรุณระยะแรกที่จะค่อยๆ มืดลงหลังจากที่มีแสงสว่างปรากฏขึ้น

จุดที่สาม แสงอรุณระยะที่สองจะอยู่ในแนวขนาบต่อเนื่องกับขอบฟ้า ในขณะที่แสงระยะแรกนั้นจะมีเงามืดคั่นกลางระหว่างแสงอรุณกับขอบฟ้า ทั้งนี้แสงอรุณระยะแรกนั้นไม่มีผใด ๆ ต่อข้อปฏิบัติทางศาสนบัญญัติ ไม่อนุญาตให้ละหมาดฟัจญ์รฺ(ศุบห์) และไม่ถือเป็นเวลาเริ่มต้นของการงดอาหารสำหรับผู้ที่จะถือศีลอด ต่างจากกรณีของแสงอรุณระยะที่สอง

ที่มา: มุฮัมมัด บิน ศอลิหฺ อัล-อุษัยมีน