ชาวพุทธไปวัดเพื่อสวดมนต์ไหว้พระ ชาวคริสต์ไปโบสถ์เพื่ออธิษฐาน สำหรับชาวมุสลิมไปมัสญิดเพื่อละหมาด

ละหมาดคืออะไร? หลายคนอาจสงสัย และมุสลิมต้องละหมาดกันทำไม?

ละหมาดเป็นคำไทยที่เพี้ยนมาจากคำว่า “นมาซ” ซึ่งเป็นคำในภาษาตุรกี เปอร์เซียและอุรดู คำนี้หมายถึงการเคารพสักการะสิ่งที่ผู้คนนับถือว่าศักดิ์สิทธิ์สูงสุด นั่นคือ พระเจ้า(อัลลอฮฺ)

เนื่องจากชนชาติที่พูดภาษาดังกล่าวเป็นผู้นับถือศาสนาอิสลามหรือเป็นมุสลิมและเดินทางมาค้าขายในเมืองไทยตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนต้น มุสลิมเหล่านี้จะต้องปฏิบัตินมาซวันละห้าเวลาตามข้อกำหนดของอิสลาม คนไทยได้ออกเสียงคำว่านมาซเพี้ยนเป็นละหมาด

ถ้าคนไทยพูดคำว่าละหมาด ชาวอาหรับอาจไม่เข้าใจ แต่ถ้าพูดคำว่านมาซ ชาวอาหรับพอจะเข้าใจเพราะชาวอาหรับมีปฏิสัมพันธ์กับชนชาติที่พูดคำว่านมาซมาเนิ่นนาน

ความจริงแล้ว ภาษาเดิมของคำว่านมาซหรือละหมาดคือคำว่า “เศาะลาฮฺ” ซึ่งเป็นภาษาอาหรับ คำนี้มีความหมายสำคัญ 3 ประการ นั่นคือ
1) การแสดงความเคารพสักการะพระเจ้าด้วยอิริยาบถยืน โค้ง กราบและนั่ง
2) การกล่าวคำสรรเสริญพระเจ้า และ
3) การวิงวอนขอพร

ความหมายทั้งสามนี้มีอยู่ครบถ้วนในการละหมาดประจำวันห้าเวลา แต่ในการละหมาดให้คนตายมีแค่ความหมายสองประการหลังเท่านั้น เพราะเป็นแค่เพียงการสรรเสริญพระเจ้าและขอพรให้คนตาย มิใช่การแสดงความเคารพสักการะพระเจ้าในความหมายแรกเพราะเป็นการยืนขอพรอย่างเดียว ไม่มีการโค้ง การกราบและนั่ง

การละหมาดเป็นการยืนยันความศรัทธาในพระเจ้าของคนที่บอกว่าตัวเองนับถืออิสลามหรือเป็นมุสลิม ดังนั้น การละหมาดจึงเป็นสิ่งที่แยกแยะว่าใครเป็นมุสลิมและมิใช่มุสลิม นอกจากนี้แล้ว ตามคำสอนของนบีมุฮัมมัด เมื่อมนุษย์ฟื้นคืนชีพขึ้นมาในวันแห่งการพิพากษา คำถามแรกที่พระเจ้าจะถามมนุษย์ก็คือเรื่อง "การละหมาด" ว่าได้ทำและทำครบถ้วนถูกต้องหรือไม่

ในการละหมาด ผู้ละหมาดถูกกำหนดให้อ่านถ้อยคำสรรเสริญพระเจ้าและกล่าวย้ำว่าพระเจ้าเป็นผู้ทรงมีอำนาจสูงสุดในวันแห่งการพิพากษามนุษย์ นอกจากนี้แล้วยังถูกกำหนดให้วิงวอนขอแนวทางที่ถูกต้องในการดำเนินชีวิตจากพระเจ้าและวอนขอต่อพระองค์ให้อภัยโทษความผิดบาปของตน

เนื่องจากการละหมาดเป็นการแสดงออกถึงความศรัทธาและความเกรงกลัวพระเจ้า การละหมาดจึงเป็นการรักษาความสัมพันธ์อันดีกับพระเจ้าผู้ทรงสร้างและเป็นเจ้าของทุกสรรพสิ่ง ความสัมพันธ์อันดีนี้จะช่วยให้มนุษย์มีความสัมพันธ์ที่ดีกับทุกสิ่งที่พระเจ้าสร้างมา

ด้วยความสำคัญของการละหมาดต่อชีวิต นบีมุฮัมมัดจึงกำหนดเป็นกฎไว้ว่าพ่อแม่ต้องส่งลูกของตนให้เรียนศาสนาตั้งแต่อายุ 7 ขวบและเมื่อลูกอายุ 10 ขวบพ่อแม่ต้องบังคับให้ลูกละหมาดเพื่อที่ว่าลูกของตนจะได้รักษาความสัมพันธ์กับพระเจ้าด้วยตัวเองต่อไป

เหตุผลของการสั่งให้เรียนศาสนาตั้งแต่เยาว์วัยนั้นไม่ต่างอะไรไปจากการที่แพทย์สั่งให้พ่อแม่พาทารกไปฉีดวัคซีนป้องกันโรคต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้นแก่ทารก การให้เด็กเรียนศาสนาและละหมาดก็เป็นการให้วัคซีนทางจิตวิญญาณเพื่อให้เด็กมีภูมิป้องกันบาปเมื่อเติบโตขึ้น เพราะในขณะมีชีวิต พ่อแม่อาจดูแลป้องกันมิให้ลูกตัวเองทำบาป แต่วันหนึ่ง เมื่อตัวเองต้องจากลูกไป ใครจะคอยระวังลูกของตนมิให้ทำบาป นอกจากสำนึกแห่งความยำเกรงพระเจ้าซึ่งเกิดขึ้นจากการละหมาด

การให้ลูกเรียนศาสนาจึงเป็นการลงทุนอย่างหนึ่งของพ่อแม่ที่มีสายตายาวไกล เพราะเมื่อตัวเองจากโลกนี้ไป หากลูกเกรงกลัวพระเจ้าไม่ทำบาปและเป็นคนดี พระเจ้าจะรับคำวิงวอนที่ลูกขอให้แก่พ่อแม่ของตน

credit : อาจารย์บรรจง บินกาซัน