ท่านสะอี๊ด อิบนุ มุซัยยับ ลูกเขยของ ท่านอบูฮุรอยเราะฮ์ – ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮ์ – (ฮศ. 94) กล่าวว่า :

مَا أَيِسَ الشَّيْطَانُ مِنْ بَنِي آدَمَ قَطُّ إِلَّا أَتَاهُمْ مِنَ النِّسَاءِ ، فَقَدْ أَتَى عَلَيَّ ثَمَانُونَ سُنَّةً وَذَهَبَتْ إِحْدَى عَيْنَيَّ وَأَنَا أَعْشَقُ بِالْأُخْرَى ، وَإِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيَّ فِتْنَةُ النِّسَاءِ

”ซัยตอนนั้น หมดหวังจากลูกหลานอาดำแล้ว เว้นเสียแต่ว่า มันจะนำพาเรื่องมาให้พวกเขา ที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิง แท้จริงแล้ว 80 ปี ที่ฉันมีอายุถึงนี้ พร้อมกับตาข้างหนึ่งของฉันได้บอดลง และ ตาอีกข้างหนึ่งของฉัน พร่ามัว แท้จริงแล้ว สิ่งที่ฉันกลัวมากที่สุด ก็คือ ฟิตนะห์ ในเรื่องของผู้หญิง”
| รุมูซ อัลกุนูน ฟี ตัฟซีร อัลกิตาบบิ้ลอะซีซ เล่ม 1 หน้า 482 |

ช่างน่าสลดใจเสียจริง ที่นับวันความรู้ศาสนาทางเรื่องของเอาเราะห์ของผู้หญิงได้เป็นที่รับรู้แพร่หลายกันอย่างกว้างขวาง แต่กลับมีผู้หญิงจำนวนไม่น้อยที่ไม่สำรวม ไม่ปกปิดเอาเราะห์อันพึงสงวนของตนเอง ปล่อยให้ใครก็ได้มาจับจ้อง ใครก็ได้มาวิจารณ์ลักษณะหน้าตา รูปลักษณ์ของตนเองในรูปแบบที่เป็นสาธารณะ นอกจากจะเปิดเผยตนในที่สาธารณะด้วยกับรูปภาพหรือคลิปวิดีโอก็ดี พวกท่านลองใคร่ครวญเถิดว่า ผู้ที่พบเห็นมันนั้นเท่าใดและมีผู้แชร์สิ่งนั้นไปอีกเท่าไหร่ ? แล้วพวกท่านจะชื่นชมยินดีกับความผิดบาปเหล่านี้อีกหรือ? อัซตัฆฟิลุ้ลลอฮ

สำหรับเซเล็ปดุนยาทั้งหลายพวกท่านกำลังเป็นต้นเหตุแห่งฟิตนะห์อยู่หรือไม่ ? ท่านรับไหวไหม? ที่ต้องรับภาคผลบาปต่างๆภายหลังจากที่ตนเองได้ก่อให้เกิดฟิตนะห์ต่อผู้คนอย่างเปิดเผย

นะอูซุบิ้ลลาฮิมินซาลิก

ท่านนบี กล่าวว่า

وَاتَّقُوا النِّسَاءَ فَإِنَّ أَوَّلَ فِتْنَةِ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَانَتْ فِي النِّسَاءِ

“พวกท่านจงเกรงกลัวดุนยา เกรงกลัวผู้หญิง แท้จริงฟิตนะฮฺแรกที่เกิดขึ้นในหมู่นบีอิสรออีลนั่นคือ เรื่องผู้หญิง”

( บันทึกโดย มุสลิม)

مَا تَرَكْتُ بَعْدِى فِتْنَةً أَضَرَّ عَلَى الرِّجَالِ مِنَ النِّسَاءِ

“ไม่มีฟิตนะฮฺอันใดถูกทิ้งไว้ในหมู่มนุษย์หลังจากฉัน ที่จะร้ายแรงไปกว่าฟิตนะฮฺ จากผู้หญิง”

( บันทึกโดย บุคครีและมุสลิม)

ท่านรสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซััลลัม กล่าวไว้ว่า

« الْمَرْأَةُ عَوْرَةٌ فَإِذَا خَرَجَتِ اسْتَشْرَفَهَا الشَّيْطَانُ »

“สตรี คือเอาเราะฮฺ (สิ่งปกปิด) เช่นนั้นเมื่อนางออกจากบ้าน ชัยฏอน (มารร้าย) จะทำให้นาง (แลดู) สวยงาม (จากการมองของเพศตรงข้าม)” (หะดีษเศาะหี้หฺ, บันทึกโดยติรฺมิซีย์ หะดีษที่ 1206)