ในที่สุดการเป็นมนุษย์ของคนๆ หนึ่ง จะต้องคิดให้ออกให้ได้ว่า ชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งใดเลย เว้นแต่อัลลอฮฺเท่านั้น ที่สุดของชีวิตมันคือระหว่างชีวิตหนึ่งๆ กับอัลลอฮฺเท่านั้น คนอื่นนั้นไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย ชีวิตทุกชีวิตก็ขึ้นอยู่กับอัลลอฮฺเท่านั้น ในที่สุดนั้นอัลลอฮฺเท่านั้นคือผู้ตัดสินที่แท้จริง ต่อชีวิตแต่ละชีวิต

ท่ามกลางโลกนี้มีผู้คนมากมาย ชีวิตหนึ่งอาจเป็นที่ยอมรับของผู้คนจำนวนมาก อาจห้อมล้อมไปด้วยมิตรสหายที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันกลุ่มใหญ่ อาจมีการงานที่ใหญ่โต อาจอยู่กับความอำนวยสุขนานา อาจมีครอบครัวที่เปี่ยมสุข อาจมีภรรยาที่สุดน่ารัก อาจมีอะไรอีกมากมายในดุนยาที่คนหนึ่งพึงมีได้ แต่สุดท้ายจริงๆ ไม่ได้มีอะไรเลย ยกเว้นสิ่งที่อยู่ระหว่างชีวิตหนึ่งๆ กับผู้เป็นเจ้าของเขาเท่านั้นเอง

มันต้องคิดให้ออกให้ได้จริงๆ พยายามคิดออกให้ได้อยู่ตลอด ว่าความแท้จริงของชีวิต คือระหว่างคนๆ หนึ่งกับผู้เป็นเจ้าเท่านั้น มิเช่นนั้นชีวิตจะถูกลากให้หลงประเด็นไปไกล อาจเป็นการหลงไปความดีต่างๆ ที่ตนเองได้กระทำก็เป็นได้ อาจเป็นกิจกรรมดีๆ ที่ใหญ่โต อาจเป็นมิตรสหายที่ล้วนแต่ดีงาม ฯลฯ

แต่ชีวิตจริงๆ มันไม่ใช่สิ่งเหล่านี้ ชีวิตจริงๆ คือ ระหว่างชีวิตหนึ่งๆ กับผู้เป็นเจ้าของเขา นี่คือสิ่งที่ต้องคิดให้ออกให้ได้จริงๆ

ที่มา : The Circle