การดำรงชีวิตเพียงลำพังของผู้หญิงนั้น เป็นสิ่งที่อนุญาตให้กระทำได้นั้น ต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ว่า ที่อยู่ของเธอนั้นต้องมีความปลอดภัยสำหรับเธอ

แต่สำหรับการเดินทางเพียงลำพังนั้น ไม่เป็นที่อนุญาตสำหรับเธอ เนื่องจากตามฮะดีษ ซึ่งถูกรายงานโดยอัล-บุคอรีย์ (1729) และ มุสลิม (2391) ซึ่งท่านอิบนฺ อับบาส (ขอความเมตตาจากอัลลอฮฺ ทรงมีแด่ท่านด้วยเทอญ) ได้กล่าวเอาไว้ว่า ท่านนบีมุฮัมมัด ได้กล่าวเอาไว้ว่า

“สตรีนั้นไม่ควรจะออกเดินทางเพียงลำพัง เว้นแต่ว่านางจะมีมะฮฺรอมอยู่ด้วย

และไม่อนุญาตให้ผู้ชายมายังสตรีคนใด เว้นเสียแต่ว่านางจะมีมะฮฺรอมอยู่ด้วย”

ยังมีอีกหลักฐานหนึ่ง ที่กล่าวถึงชายผู้หนึ่งที่ได้พูดกับท่านนบีของอัลลอฮฺ ว่า เขามีความประสงค์ที่จะออกไปทำการต่อสู้กับศัตรูของอิสลาม แต่ภรรยาของเขามีความประสงค์ที่จะเดินทางไปประกอบพิธีฮัจญ์

ซึ่งท่านนบี ได้กล่าวกับเขา “ท่านจงออกเดินทางไปทำฮัจญ์กับนางเถิด”

ซึ่งจากเรื่องราวข้างต้นนี้ มีเหตุผลที่สมควรอย่างยิ่งในการที่จะสตรีนั้น จำเป็นที่จะต้องมีผู้ร่วมเดินทางร่วมกับเธอ เนื่องจากการเดินทางนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความยากลำบากและนำมาซึ่งความเหนื่อยยากสำหรับสตรีซึ่งเป็นเพศที่มีความอ่อนแอ การเดินทางของนางจึงต้องการคนที่คอยช่วยเหลือเธอและอยู่เคียงข้างเธอ ซึ่งในบางครั้งเธออาจจะประสบปัญหาระหว่างการเดินทาง ซึ่งทำให้เธอไม่สามารถจะจัดการกับปัญหาต่างๆ เหล่านั้นเพียงลำพังได้ ตัวอย่างเช่น นางอาจจะประสบกับอุบัติเหตุในขณะการเดินทางหรือเผชิญกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับยานพาหนะ

นอกจากนี้ การเดินทางเพียงลำพังของสตรีนั้น ยังเสี่ยงต่อการที่เธอจะพบกับผู้ชายที่ไม่มีความเกรงกลัวอัลลอฮฺ และพยายามที่จะเข้ามากระทำไม่ดีต่อเธอได้ คุณลองจิตนาการถึง สตรีที่ขับรถเพียงอยู่เพียงลำพัง เธอจะทำอย่างไร เมื่อเธอต้องพบกับปัญหารถเสีย หรือกลุ่มคนเลวที่มุ่งจะทำร้ายเธอ

ทั้งหมดนี้จึง เป็นเหตุผลที่ชัดเจนเหลือเกินว่า อิสลามนั้นให้ความสำคัญต่อการดูแลเอาใจใส่ต่อสตรีเป็นอย่างมาก โดยการดูแลเกียรติยศของเธอ ให้เกียรติและเอาใจใส่พวกเธอ เปรียบเธอประดุจดั่งไข่มุกที่ล้ำค่า ซึ่งต้องคอยปกป้องเธอจากความเลวร้าย

ดังนั้นพวกเราจำเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้องเชื่อฟังต่อคำสั่งของอัลลอฮฺ และท่านนบีมุฮัมมัด ซึ่งเราต่างรับรู้ได้ถึงความรอบรู้และความเมตตาของพระองค์ที่มีต่อปวงบ่าวของพระองค์ ซึ่งสิ่งใดที่อัลลอฮฺ ทรงสั่งห้าม สิ่งนั้นจะต้องนำมาซึ่งอันตรายต่อปวงบ่าวของพระองค์

และการที่เราจะเปรียบเทียบการเดินทางเพียงลำพังและการอาศัยอยู่เพียงลำพังในบ้านของสตรีนั้น เป็นสิ่งที่ไม่ควรจะนำมาเปรียบเทียบกัน เนื่องมาจากการเดินทางเพียงลำพังของสตรีนั้น จะมีอันตรายที่สามารถจะเกิดขึ้นกับนางได้มากกว่าการที่นางอาศัยอยู่ในบ้านของนางเพียงลำพัง ถ้านางประสบกับปัญหาใด ๆ ในขณะที่นางอยู่ภายในบ้านของนาง หรือต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่น

นางยังคงสามารถที่จะออกไปหาผู้อื่นที่จะสามารถให้การช่วยเหลือนางได้ และถ้ามีผู้ใดที่มุ่งจะทำร้ายเธอ การที่จะเข้ามาในบ้านของเธอ ย่อมยากกว่าการที่เขาจะเข้าหาเธอ ในขณะที่เธออยู่ในระหว่างการเดินทางเพียงลำพัง

และอัลลอฮฺ นั้นคือผู้ทรงรอบรู้ผู้ทรงปรีชาญาณยิ่ง