ทำไมอัลลอฮฺให้เรา สุญูด ในช่วงเวลาละหมาด ?
การสุญูดเกี่ยวข้องกับอวัยวะ 5 ส่วนที่ต้องสัมผัสกับพื้นดิน คือ หน้าผาก จมูก ฝ่ามือทั้งสองข้าง หัวเข่า และปลายนิ้วเท้าทั้งสองข้าง

การสุญูดคือ การนอบน้อมถ่อมตน สรรเสริญต่ออัลเลาะห์ (ซ.บ.) และเป็นการขอพรต่ออัลเลาะห์ รวมทั้งขจัดความทนงตน หยิ่งยโส ลืมตัว และอื่นๆ

Dr. FIDELMA ท่านได้เข้ารับอิสลาม เนื่องจากท่านได้ทราบถึงประโยชน์ของการสุญูดที่ส่งผลต่อสุขภาพ จากผลการวิจัยท่านได้พบว่า มีเส้นประสาทในสมองบางเส้นที่เลือดไม่สูบฉีด แต่ถ้าหากเราสุญูด เลือดจะทำการสูบฉีด แต่เส้นประสาทเหล่านี้แค่ต้องการการสูบฉีดของเลือดในบางเวลาเท่านั้น ก็คือ ในช่วงเวลาละหมาดที่ศาสนาอิสลามกำหนดเอาไว้ (เวลารุ่งอรุณ Subuh, ตอนเที่ยง dzuhur, บ่าย ashar, เย็น maqrib, หัวค่ำ Isya)

ฉะนั้น ใครที่ไม่ละหมาด เลือดจะไม่สูบฉีดไปเลี้ยงเส้นประสาท จนกระทั่งสมองของเขาไม่ทำงานตามปกติ
นี่คือหนึ่งคำชี้แนะสำหรับผู้คนในสังคมปัจจุบันนี้ที่ไม่ทำการละหมาด เพราะว่าสมองนั้นตำแหน่งของมันอยู่ด้านบนของหัวใจ
prof hembing ได้กล่าวไว้ว่า หัวใจสามารถกระตุ้นให้เลือดสูบฉีดไปยังสมองได้เพียง 20% เปอร์ดเซ็นต์เท่านั้น
ดังนั้น ในการทำให้เลือดสูบฉีดอย่างดีนั้นคือ 'การสูยูดนานๆ'

ท่านอับบาส บุตรของอับดุลมุฏฏอลิบ ได้ฟังจากท่านรสูล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิว่าซัลลัม) กล่าวว่า :

إذا سَجَدَ الْعَبْدُ ، سَجَدَ مَعَهُ سَبْعَةُ ، أَطْرَافٍ وَجْهُهُ ، وَكَفَّاهُ ، وَرُكْبَتَاهُ ، وَقَدَمَاهُ ” ”

“เมื่อบ่าว (คนหนึ่ง) สุญูด อวัยวะทั้ง 7 จะต้องสุญูดร่วมกับเขา (ได้แก่) ใบหน้าของเขา , ฝ่ามือของเขา, หัวเขาทั้ง 2 ของเขา และ(ปลาย)เท้าทั้งสองของเขา”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 760, อบูดาวูด หะดีษที่ 757, ติรฺมิซีย์ หะดีษที่ 252, นะสาอีย์ หะดีษที่ 1082, อิบนุ มาญะห์ หะดีษที่ 875 และอะห์มัด หะดีษที่ 1684

| --------------------- |

ท่านอิบนุ อับบาสเล่าว่า ท่านนบีย์ (ศ็อลลัลลอฮฮุอะลัยฮิว่าซัลลัม) กล่าวว่า :

أمرت أن أسجد على سبعة أعظم على الجبهة وأشار بيده على أنفه واليدين ، والركبتين ، وأطراف القدمين ، ولا نكفت الثياب والشعر.

“ฉันถูกสั่งใช้ให้สุญูดอวัยวะทั้งเจ็ด (อันได้แก่) หน้าผาก โดยท่านรสูลใช้มือชี้ที่จมูก, มือทั้งสอง, หัวเข่าทั้งสอง และปลายเท้าทั้งสอง โดยเราจะไม่รวบเสื้อผ้า และรวบเส้นผม”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยบุคอรีย์ หะดีษที่ 770 และมุสลิม หะดีษที่ 758

| --------------------- |

รายงานจากท่าน อิบนุ อับบาสเล่าว่า ท่านรสูลรุลลอห์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิว่าซัลลัม กล่าวว่า :

“ لا صَلاةَ لِمَنْ لا يُصِيبُ أَنْفُهُ مِنَ الأَرْضِ مَا يُصِيبُ الْجَبِينُ “

“ไม่ถือเป็นการละหมาด (หรือไม่สมบูรณ์) สำหรับบุคคลที่จมูกของเขา และหน้าผากของเขาไม่สัมผัสพื้น”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยอัดดารุกุฎนีย์ และอัฎฎ็อบรอนีย์ อ้างจากหนังสือ “ศิฟะตุเศาะลาตินนบี” หน้า 142

| --------------------- |

มีรายงานจากท่านอบูหุมัยดฺ อัสสาอิดีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันห์เล่าว่า :

وَوَضَعَ كَفَّيْهِ حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ

“และท่านรสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมได้วางฝ่ามือทั้งสอง (ในท่าสุญูด) อยู่ในระดับเดียวกับบ่าทั้งสองของท่าน

หะดีษเศาะฮีห์ บันทึกโดย : ติรมิซีย์ 250

| --------------------- |

ท่านวาอิล บุตรของหุจญ์รินเล่าว่า :

[ وسجد فوضع يديه حذو أذنيه ]

“เมื่อท่านรสูล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) สุญูด ท่านรสูล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ได้วางมือทั้งสองอยู่ในระดับเดียวกับใบหูทั้งสองของท่านรสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยอะหมัด หะดีษที่ 18103, นะสาอีย์ หะดีษที่ 879 และอบูดาวูดหะดีษที่ 622

| --------------------- |

ท่านวาอีลเล่าว่า :

أن النبي صلى الله عليه وسلم كان إذا سجد ضم أصابعه

“เมื่อท่านนบีย์ (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) สุญูด ท่านนบีย์จะทำให้นิ้วมือชิดกัน “ ( อีกทั้งหะดีษของท่านบัยหะกีย์ระบุเพิ่มเติมว่า “ให้หันปลายนิ้วมือไปทางกิบละห์”)

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยหากิม หะดีษที่ 826, อิบนุ คุซัยมะห์ หะดีษที่ 1920, บัยหะกีย์ หะดีษที่ 2753 และอัดดารุกุฏนีย์ หะดีษที่ 3, ซึ่งท่านหากิมกล่าวว่า “เป็นหะดีษเศาะฮีห์ บนเงื่อนไขของอิมามมุสลิม

| --------------------- |

ท่านอัลบัรรออฺเล่าว่า ท่านรสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมกล่าวว่า :

إذا سجدت فضع كفيك ، وارفع مرفقيك

“เมื่อท่านรสูลุลลอห์ (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) สุญูด ท่านรสูล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) จะวางมือทั้งสองของท่าน และท่านจะยกข้อศอกทั้งสองของท่าน (ขึ้นจากพื้น) อีกด้วย”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 763 และอะห์มัด หะดีษที่ 17760

| --------------------- |

ท่านญาบิรเล่าว่า แท้จริงท่านนบีย์ (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) กล่าวว่า :

” إِذَا سَجَدَ أَحَدُكُمْ فَلْيَعْتَدِلْ وَلا يَفْتَرِشْ ذِرَاعَيْهِ افْتِرَاشَ الْكَلْبِ ”

เมื่อบุคคลหนึ่งในหมู่พวกท่านสุญูด เขาจงยก (ข้อศอก) ขึ้นเถิด และอย่าทำให้ข้อศอกทั้งสองของเขาราบกับพื้น เสมือนกับท่า (นอน) ราบของสุนัข”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยติรฺมิซีย์ หะดีษที่ 255 และนะสาอีย์ หะดีษที่ 881

| --------------------- |

นางมัยมูนะห์เล่าว่า :

أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا سَجَدَ جَافَى بَيْنَ يَدَيْهِ حَتَّى لَوْ أَنَّ بَهْمَةً أَرَادَتْ أَنْ تَمُرَّ تَحْتَ يَدَيْهِ مَرَّتْ

“เมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สุญูด ท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) จะทำให้ข้อศอกออกห่างจากลำตัวจนกระทั้งว่า หากลูกแกะต้องการเดินลอดผ่านข้อศอกทั้งสองนั้น มันจะเดินผ่านไปได้”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 765, อบูดาวูด หะดีษที่ 763, นะสาอีย์ หะดีษที่ 1097, อิบนุ มาญะห์ หะดีษที่ 870 และอะห์มัด หะดีษที่ 25581

| --------------------- |

ท่านหญิงอาอิชะห์เล่าว่า :

فَقَدْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْلَةً مِنْ الْفِرَاشِ ، فَالْتَمَسْتُهُ فَوَقَعَتْ يَدِي عَلَى بَطْنِ قَدَمَيْهِ وَهُوَ فِي الْمَسْجِدِ وَهُمَا مَنْصُوبَتَانِ……

“ฉันคลำหาท่านรสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ที่เตียงนอนในคืนหนึ่ง แล้วฉันก็สัมผัส ท่านรสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม โดยมือของฉันวาง (สัมผัส) ที่ฝ่าเท้าทั้งสองของท่านรสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ในขณะที่ท่านรสูลศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สุญูด ในสภาพที่เท้าทั้งสองชันขึ้น”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 751, อบูดาวูด หะดีษที่ 745, ติรฺมิซีย์ หะดีษที่ 3415 นะสาอีย์ หะดีษที่ 1077, อิบนุ มาญะห์ หะดีษที่ 3831, อะห์มัด หะดีษที่ 23176 และมาลิก หะดีษที่ 448

| --------------------- |

ท่านหญิงอาอิชะห์เล่าว่า :

فقدت رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وكان معي على فراشي ، فوجدته ساجداً ، راصاً عقبيه ،

”ฉันคลำหาท่านรสูลศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ซึ่งท่านรูลศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม อยู่กับฉันบนเตียงนอน โดยฉันพบว่าท่านรสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม อยู่ในสภาพสุญูดในสภาพส้นเท้าทั้งสองชิดกัน”

หะดีษเศาะฮีห์, บันทึกโดยอิบนุ คุชัยมะห์ หะดีษที่ 654 และหากิม หะดีษที่ 823

| --------------------- |

ท่านอบูอุมัยด์ อัสสาอิดีย์เล่าว่า :

فإذا سجد وضع يديه غير مفترش ولا قابضهما واستقبل بأطراف أصابع رجليه القبلة،

“เมื่อท่านรสูล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิว่าซัลลัม) สุญูด ท่านได้วางมือทั้งสองโดยไม่กางนิ้ว และไม่กำ(นิ้ว)มือทั้งสองของท่าน โดยให้ปลายนิ้วเท้าทั้งสองหันไปทางกิบละห์

หะดีษเศาะฮีห์ บันทึกโดยบุคอรีย์ หะดีษที่ 785

| --------------------- |