อิบนุอิสฮากได้กล่าวว่า นบีอัยยูบเป็นโรม ชื่อของเขาคือโยบ อินุโมส อิบนุราเซห์ อิบนุอีเซา อิบนุอิสฮาก อิบนุอิบรอฮีม แต่ก็มีบางคนกล่าวว่าเขาคือโยบ อิบนุโมส อิบนุรีมิล อิบนุอีเซา อิบนุอิสฮาก อิบนุยะกู๊บ นอกจากนี้แล้วก็ยังมีรายงานอื่นๆเกี่ยวกับเชื่อสายของเขาด้วย อิบนุอะซากิรฺได้เล่าว่าแม่ของเขาคือลูกสาวของนบีลูฏและก็มีคนกล่าวเช่นเดียวกันว่าพ่อของเขาคือผู้ที่มีความศรัทธาในนบีอิบรอฮีมเมื่อตอนที่ท่านได้ถูกโยบเข้าไปในกองไฟ 
 

ความเห็นแรกเป็นที่ยอมรับได้มากที่สุด เพราะเขาเป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากลูกหลานของนบีอิบรอฮีมดังที่อัลลอฮฺได้ประกาศไว้ว่า : “และนี่คือข้อพิสูจน์ของเราที่เราได้ประทานแก่อิบรอฮีมต่อประชาชนของเขา เรายกผู้ที่เราประสงค์ขึ้นยังตำแหน่งหลายชั้น แท้จริง พระผู้อภิบาลของเจ้าเป็นผู้ทรงปรีชาญาณผู้ทรงรอบรู้ และได้ประทานลูกหลานแก่เขา เช่น อิสฮาก ยะกู๊บ และเราได้นำทางพวกเขาทุกคนเช่นเดียวกับที่เราได้นำนูฮฺมาก่อนหน้าพวกเขา และจากวงค์วานของเขา อันได้แก่ ดาวูด สุลัยมาน อัยยูบ ยูซุฟ มูซาและฮารูน เราก็ได้นำทางด้วยเช่นกัน และในทำนองนี้เอง เราได้ตอบแทนผู้ที่ทำความดี” (กุรอาน 6:83-84)

อัลลอฮฺได้ทรงยกย่องอัยยูบไว้ในคัมภีร์กุรอานว่า: “เราพบว่าเขาเป็นผู้อดทนเป็นบ่าวผู้ประเสริฐที่หันไปยังพระผู้อภิบาลของเขาในการสำนึกผิดเสมอ” (กุรอาน 38:44)

อัยยูบเป็นผู้มีความสำนึกผิด นึกถึงอัลลอฮฺด้วยความขอบคุณ อดทนและแน่วแน่นี่คือสาเหตุที่ทำให้เขาได้รับความช่วยเหลือและเป็นสิ่งที่อัลลอฮฺทรงยกย่องเขา

มาลาอิกะห์กลุ่มหนึ่งได้พูดถึงเรื่องมนุษย์ว่าคนที่ถ่อมตนจะได้รับความโปรดปรานจากอัลลอฮฺในขณะที่คนโอหังจะได้รับความไม่พอพระทัยจากพระองค์ มลาอิก๊ะฮฺองค์หนึ่งได้กล่าวว่า

  “มนุษย์ที่ดีที่สุดบนโลกคืออัยอูบ มนุษย์ที่มีลักษณะอันสูงส่งมีความอดทนเป็นเลิศและมักจะนึกถึงพระเจ้าผู้ทรงเมตตาปรานีของเขาเสมอ เขาเป็นแบบอย่างเลอเลิศสำหรับผู้เคารพภักดีอัลลอฮฺ ดังนั้น พระผู้อภิบาลของเขาจึงได้ประทานชีวิตอันยืนยาวและความมั่งคั่งเป็นการตอบแทน แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่เคยทะนงตนหรือเห็นแก่ตัว ครอบครัวของเขา บ่าวของเขารวมทั้งคนยากจนและคนขัดสนจะมีส่วนในความโชคดีของเขาด้วยกันทั้งสิ้น เขาเลี้ยงอาหารและให้เสื้อผ้าคนยากจนและซื้อทาสมาปล่อยให้เป็นอิสระ เขาทำให้คนที่รับทานของเขารู้สึกราวกับว่าพวกเขาเป็นหนี้เขาและเขาเป็นคนใจดี

เมื่ออิบลีสได้ยินเช่นนี้ มันก็เริ่มไม่ชอบ มันวางแผนที่จะล่อลวงอัยยูบไปสู่ความเสื่อมเสียและการปฎิเสธ ดังนั้น มันจึงรีบไปหาเขา มันพยายามที่จะดึงอัยยูบออกมาจากการนมาซโดยการกระซิบกระซาบเขาในเรื่องสิ่งดีๆ ในชีวิต แต่อัยยูบเป็นผู้ศรัทธาที่แทนจริงและไม่ยอมปล่อยให้ความคิดชั่วๆ มาเย้ายวนเขา ซึ่งทำให้อิบลีสไม่พอใจและเกลียดอัยยูบมากยิ่งขึ้นอีก

อิบลีสได้บ่นกับอัลลอฮฺในเรื่องของอัยยูบ มันกล่าวว่าถึงแม้เขาจะสดุดีอัลลอฮฺอยู่ตลอดเวลา เขาก็ไม่ได้ทำออกมาจากความจริงใจ แต่ทำเพื่อเอาใจอัลลอฮฺ เพื่อที่ทรัพย์สินของเขาจะได้ไม่หมดไป ทั้งหมดที่ทำไปล้วนเพื่อเป็นการเอาหน้าและทำออกมาจากความโลภทั้งสิ้น “ถ้าพระองค์ให้ทรัพย์สินของเขาหมดไป พระองค์ก็จะพบว่าเขาจะไม่เอ่ยนามพระองค์อีกและเขาจะหยุดเคารพสักการะพระองค์”    

อัลลอฮฺได้บอกอิบลีสว่าอัยยูบเป็นผู้ภักดีที่จริงใจที่สุดของพระองค์ เขาไม่ได้เคารพสักการะพระองค์เพราะต้องการจะเอาใจ แต่เคารพสักการะของเขาออกมาจากหัวใจของเขาและไม่มีเรื่องวัตถุเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่เพื่อที่จะพิสูจน์ให้อิบลีสเห็นถึงความจริงใจและความอดทนของอัยยูบ อัลลอฮฺจึงยอมให้อิบลีสทำอะไรก็ได้ที่มันและผู้ช่วยเหลือมันต้องการจะทำกับทรัพสินของอัยยูบ

อิบลีสดีใจเมื่อได้รับอนุญาตเช่นนั้น มันรวบรวมพรรคพวกของมันและออกทำลายปศุสัตย์ คนใช้และไร่นาของอัยยูบจนกระทั่งเขาไม่มีอะไรเหลือ หลังจากนั้น อิบลีสก็ปรากฏโฉมออกมาในคราบของชายชราปัญญาคนหนึ่งและกล่าวว่ากับเขาว่า  “ทรัพย์สินของเจ้าสูญสิ้นไปหมดแล้วมีคนกล่าวว่าเจ้ากำลังเสียเวลาอยู่กับการวิงวอนต่ออัลลอฮฺอยู่ตลอดเวลา บางคนก็กล่าวว่าอัลลอฮฺได้ทำให้สิ่งนี้เกิดขึ้นกับเจ้าเพื่อที่จะเอาใจศัตรูของเจ้า ถ้าหากอัลลอฮฺมีความสามารถที่จะป้องกันอันตรายได้แล้ว พระองค์ก็น่าจะคุ้มครองทรัพย์สินของเจ้า”

อัยยูบได้ตอบไปด้วยความเชื่อมั่นของเขาว่า “สิ่งที่อัลลอฮฺเอาไปจากฉันก็เป็นของพระองค์ ฉันเป็นแค่เพียงผู้ดูแลชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น พระองค์ทรงให้แก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และเอากลับจากผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์เช่นกัน” หลังจากกล่าวจบแล้วอัยยูบก็ก้มลงกราบพระเจ้าของเขาอีกครั้งหนึ่ง